Z pomocą polskim ofiarom wojny
W sierpniu 1939 roku Helena Lenard i jej przyjaciółka Adeline Preyss, która później została pierwszą prezeską Legionu, przeczytały w polskim czasopiśmie apel poszukujący młode Polki-wolontariuszki w razie wybuchu wojny. Pomimo tego, że obydwie urodziły się w Stanach Zjednoczonych, a może również dlatego, że i Lenard i Preyss mieszkały przez 6 lat w Polsce, poczuły się szczególnie zobowiązane do odpowiedzi na apel. Wiele lat później Lenard wspominała, że po ujrzeniu apelu „Zapytałam moje koleżanki dlaczego nie miałybyśmy zrobić czegoś tutaj w Ameryce, na przykład wysyłać paczki do Polski.”
W tych pierwszych latach Legion Młodych Polek koncentrował się na udzielaniu pomocy polskim żolnierzom i cywilom dotkniętym wojną. Oryginalna konstytucja organizacji z 1939 roku potwierdza to wymieniając następujące cele organizacji jako:
- Zbieranie i gromadzenie funduszy na pomoc polskim ofiarom wojny i uchodźcom z Europy.
- Użycie zebranych funduszy na pomoc polskim ofiarom wojny.
- Zachęcanie młodych kobiet do rozwoju ich zainteresowań w zakresie działalności humanitarnej.